Δημοσιογραφικό Ημερολόγιο... ή μάλλον Εικοσαετιολόγιο!

Παρίσι, μεταξύ 1770 και 1789

Είμαστε οι «Αδέκαστοι» Βρετανοί, η δημοσιογραφική ομάδα των Times του Λονδίνου και την τελευταία εικοσαετία βρισκόμαστε σε δημοσιογραφική αποστολή στο Παρίσι. Αν δεν κρατήσουμε καλές σημειώσεις στο Δημοσιογραφικό μας  Ημερολόγιο κινδυνεύουμε με απόλυση από την εφημερίδα. Κι επειδή δε θέλουμε καθόλου από «Αδέκαστοι» να μείνουμε «Αδέκαροι», ζητάμε τη βοήθειά σας! Σας παρακαλούμε να διαβάσετε τις σημειώσεις που κρατήσαμε τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, για να συντάξουμε επιτέλους την ανταπόκρισή μας στο Λονδίνο. Ρίξτε μια ματιά και γράψτε μας τη γνώμη σας. Τα καταλάβαμε καλά ή τόσα χρόνια πληρωνόμαστε άδικα;

Έχουμε κρατήσει τις σημειώσεις μας στην ίδια γλώσσα που τις κρατούσε και ο συμπατριώτης μας ο Ισαάκ… ναι καλέ ο Νεύτωνας, στο Κολλέγιο Trinity του πανεπιστημίου Κέμπριτζ. 

Στο σημειωματάριο του Νεύτωνα ανακαλύπτουμε

ότι σκεπτόταν και κρατούσε σημειώσεις στην ελληνική γλώσσα!

Ας τον μιμηθούμε!

Δείτε, λοιπόν, πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα…

Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 1770, στα μεγαλόπρεπα ανάκτορα των Βερσαλλιών, που είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας. Μπορεί τα ανάκτορα να χτίστηκαν από το Λουδοβίκο τον ΙΔ’, όμως αυτή τη στιγμή στη Γαλλία βασιλεύει ο Λουδοβίκος ο ΙΕ’ ως απόλυτος μονάρχης.

Ο εγγονός του, Λουδοβίκος Καπέτος, που είναι ο διάδοχος του γαλλικού θρόνου, παντρεύεται τη Μαρία Αντουανέτα της Αυστρίας. Ο γάμος σηματοδοτεί το τέλος μιας παλιάς αντιπαλότητας ανάμεσα στα δύο βασίλεια και τη γέννηση μιας νέας συμμαχίας ανάμεσα στην αυστριακή βασιλική οικογένεια των Αψβούργων και τη γαλλική βασιλική οικογένεια των Βουρβόνων.

Ο γαμπρός είναι ντροπαλός και αναποφάσιστος, χωρίς κοινωνικές δεξιότητες.

Διαθέτει ελάχιστα από τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά για ένα μελλοντικό βασιλιά και σύζυγο. Δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις και αμφιταλαντεύεται. Επηρεάζεται εύκολα από τις γνώμες των συνομιλητών του και δεν έχει ισχυρή προσωπικότητα. Δεν προδιαγράφεται καλός ηγέτης.

Η νύφη είναι μια νεαρή δεκατετράχρονη κοπέλα με μεγάλα μάτια.

Πρόκειται για τη μικρότερη κόρη της Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας. Ως έφηβη που είναι, δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την πολιτική και δε γνωρίζει πολλά για τη χώρα στην οποία έρχεται,  δηλαδή δεν ξέρει τα έθιμα και τις συνήθεις  της γαλλικής Αυλής. Είναι ισχυρογνώμων και ζωηρή και τρελαίνεται να γοητεύει τον κόσμο.

Η μακροχρόνια κακοδιαχείριση της μοναρχίας έχει αφήσει το γαλλικό λαό στερημένο και πεινασμένο. Εξαιτίας της ήττας στον Επταετή Πόλεμο, η Γαλλία έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Ντροπιασμένη και οικονομικά κατεστραμμένη, υποφέρει επιπλέον από την αύξηση του πληθυσμού.

Η Γαλλία είναι οργανωμένη σε τρεις τάξεις ανάλογα με την καταγωγή του καθενός. Στην πρώτη τάξη ανήκει ο κλήρος που αντιπροσωπεύει το 0,5% του πληθυσμού. Στη δεύτερη τάξη ανήκουν οι ευγενείς με ποσοστό 1,5% του πληθυσμού. Τέλος στην τρίτη τάξη ανήκουν όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή οι αστοί, οι αγρότες και οι εργάτες με το συντριπτικό ποσοστό του 98% περίπου. Η Τρίτη Τάξη, μολονότι διαθέτει τον περισσότερο πληθυσμό, έχει μόνο το 1/3 των αντιπροσώπων στις Γενικές Τάξεις και είναι αποκλεισμένη από τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων, που τις παίρνει ο μονάρχης με τις ευλογίες των ευγενών και του κλήρου.

Το 1774 ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ πεθαίνει και στο θρόνο τον διαδέχεται ο εγγονός του Λουδοβίκος ΙΣΤ΄, που είναι παντελώς ανέτοιμος να κυβερνήσει τη Γαλλία. Βρίσκεται σε απόγνωση και έχει κυριευτεί από αγωνία για το αβέβαιο μέλλον που τον περιμένει. Η Γαλλία περνάει μεγάλη κρίση και ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ είναι ο πλέον ακατάλληλος, να τη βγάλει από το αδιέξοδο.

Ο νέος βασιλιάς θέλει να ανορθώσει το κατεστραμμένο γόητρο της χώρας του. Αποφασίζει, λοιπόν, να συμμετάσχει στο πλευρό των αποίκων στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας εναντίον της Αγγλίας. Εκταμιεύει τεράστια ποσά από το δημόσιο ταμείο, για να συντηρήσει επί έναν ολόκληρο χρόνο τα γαλλικά στρατεύματα που παίρνουν μέρος στις εχθροπραξίες. Η επένδυση αυτή σηματοδοτεί την αρχή της οικονομικής κατάρρευσης της Γαλλίας.

Κι ενώ η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση, το παλάτι ζει με προκλητική χλιδή και πολυτέλεια. Ιδιαίτερα η νέα βασίλισσα, Μαρία Αντουανέτα, προκαλεί με τις κραυγαλέες επιλογές της. Είναι παθιασμένη με τη μόδα, λατρεύει τα ακριβά κοσμήματα και περνάει πολλές ώρες μπροστά στον καθρέπτη, για να πετύχει ασυνήθιστες και πολύπλοκες κομμώσεις. Ξοδεύει το χρόνο της παρακολουθώντας θεατρικές παραστάσεις, συμμετέχοντας σε κουτσομπολιά και παίζοντας τυχερά παιχνίδια. Δίκαια της έχουν βγάλει το παρατσούκλι «Κυρία Έλλειμμα», αφού τα χρέη της συσσωρεύονται το ένα πάνω  στο άλλο.

Σε μια προσπάθεια να δώσει λύση στο πρόβλημα, ο Λουδοβίκος επιδίδεται σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις, που επιδεινώνουν την κατάσταση, αφού η Τρίτη Τάξη επιβαρύνεται με ακόμα περισσότερους φόρους, την ίδια στιγμή που οι ευγενείς και ο κλήρος απολαμβάνουν μόνο προνόμια, χωρίς να φορολογούνται.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο χειμώνας του 1788 – 1789 είναι ο χειρότερος των τελευταίων ενενήντα χρόνων. Η κακοκαιρία συρρικνώνει την αγροτική παραγωγή και οι πρώτες ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης αρχίζουν να κάνουν έντονη την παρουσία τους. Όπως είναι αναμενόμενο η σοβαρότατη έλλειψη τροφίμων θα φουντώσει την πολιτική κρίση που ήδη ταλαιπωρεί τη χώρα. Η κακοδιαχείριση αυξάνει εξωφρενικά την τιμή του αλευριού, οδηγώντας σε ανεπάρκεια ψωμιού, που είναι η βάση της γαλλικής διατροφής.

Η πείνα, «που είναι αδερφή της λύσσας», σύμφωνα με ένα πανάρχαιο ρητό από τη Βουργουνδία, μετατρέπεται σε οργή που ξεχειλίζει στους δρόμους του Παρισιού με τη μορφή αναταραχών. Σπίτια λεηλατούνται, αρτοποιεία δέχονται επιδρομές και όσοι αρτοποιοί θεωρούνται πως κρύβουν ψωμί, θανατώνονται επιτόπου σαν εγκληματίες.

Το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο!!!

Υ.Γ.: Κυρία, μη μας ξεχάσετε!! Περιμένουμε τα σχόλιά σας, για να προχωρήσουμε στην ανταπόκρισή μας! Ο χρόνος μας πιέζει! Βιαστείτε, σας παρακαλούμε! Κινδυνεύουμε με απόλυση και δεν υπάρχει πια Ταμείο Ανεργίας! Κλαψ! Λυγμ!

Με δημοσιογραφική ευσυνειδησία

Οι «Αδέκαστοι»