Bread always falls on the buttered side... in France!

Βread always falls on the buttered side… in France! ^[1]

«Το ψωμί… ψωμάκι» λένε στη Γαλλία!

Η Γαλλία σε κατάσταση αθλία!

Το καθεστώς σε παραλυσία!

Ένας λαός σε λιμοκτονία!

«Η μπουκιά σου… η ζωή μου!» είναι η κατάσταση που επικρατεί τους τελευταίους μήνες στο Παρίσι, για να παραφράσουμε την παροιμιώδη φράση «Ο θάνατός σου, η ζωή μου». Σκηνές βίας και αλλοφροσύνης συμβαίνουν καθημερινά μπροστά στους φούρνους και μέσα στις αποθήκες των πλούσιων επαύλεων της συνοικίας Σαιν Ζερμαίν, όπου οι Παριζιάνοι, εξαντλημένοι από την πείνα, φτάνουν ακόμα και στο φόνο για ένα καρβέλι ψωμί.

Η ανάμνηση του Επταετούς Πολέμου ξυπνά δυσάρεστες μνήμες στους Γάλλους, όχι μόνο επειδή η γαλλική ήττα, που σφράγισε τη βρετανική επικράτηση στη Βόρεια Αμερική, έπληξε ανεπανόρθωτα το κύρος της χώρας τους, αλλά κυρίως επειδή οι πολεμικές δαπάνες έχουν οδηγήσει τη Γαλλία σε οικονομικό αδιέξοδο. Ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ πέθανε ηττημένος και αντιδημοτικός, καθώς δε μπόρεσε να βάλει φρένο στην κατάρρευση της οικονομίας, που σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού οδήγησε το γαλλικό λαό στη λιμοκτονία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δυστυχώς επαληθεύεται καθημερινά η δήλωση του Γάλλου μονάρχη: «Après moi, le déluge” ( «Μετά από εμένα ο κατακλυσμός»), καθώς ο εγγονός του Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ που τον διαδέχτηκε στο γαλλικό θρόνο αποδεικνύεται καθημερινά κατώτερος των περιστάσεων. Στην πρωτοφανή ανικανότητά του να διαχειριστεί την οικονομία της χώρας θα πρέπει να προσθέσει κανείς την άδικη φορολόγηση των τάξεων, που έγινε ακόμη πιο μεροληπτική υπέρ των πλουσίων με τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις του. Στη Γαλλία εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να ισχύει το κοινωνικό μοντέλο που επικράτησε στην Ευρώπη ήδη από το Μεσαίωνα. Ο κλήρος, οι ευγενείς και η Τρίτη Τάξη, στην οποία ανήκουν όλοι οι υπόλοιποι, είναι οι τρεις τάξεις που συμμετέχουν στη Συνέλευση των Τάξεων. Κριτήριο για την κατάταξη των Γάλλων σε αυτές είναι η καταγωγή τους και τα προνόμια που τους έχουν παραχωρηθεί από τον ίδιο το Γάλλο μονάρχη.

Μολονότι ο κλήρος δεν ξεπερνά το 0,5% του πληθυσμού και οι ευγενείς το 1,5%, ωστόσο απολαμβάνουν μεγάλα προνόμια μεταξύ των οποίων το αφορολόγητο. Αντιθέτως η Τρίτη Τάξη (αστοί, αγρότες, εργάτες) που πλειοψηφεί (98%) έχει μόνο υποχρεώσεις και πληρώνει το σύνολο των φόρων, χωρίς όμως να συμμετέχει στη άσκηση της εξουσίας, αφού έχει μόνο το 1/3 των αντιπροσώπων στις Γενικές Τάξεις. Στην οικονομική κακοδαιμονία θα πρέπει να προστεθούν οι τεράστιες δαπάνες από τη συμμετοχή της Γαλλίας στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας σε συνδυασμό με την προκλητικά πολυτελή ζωή της Γαλλικής Αυλής.

Τέλος θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσουμε πλάι στα πολιτικά και οικονομικά αίτια που αναφέρθηκαν ήδη τη σφοδρή κακοκαιρία που έπληξε τη Γαλλία το φοβερό χειμώνα που πέρασε. Οι κακές σοδειές έχουν εκτινάξει την τιμή του αλευριού στα ύψη, ανεβάζοντας κατακόρυφα το κόστος του ψωμιού, που αποτελεί τη βάση της γαλλικής διατροφής. Γιατί όπως λένε και στα Βαλκάνια «Όλα 'ναι υφάδια της κοιλιάς και το ψωμί στημόνι.»

 

Μέσα σε αυτό το κλίμα τρόμου και ανασφάλειας ξεκινά σήμερα 5 Μαΐου 1789 τις εργασίες της στις Βερσαλλίες η Συνέλευση των Τάξεων, με την ελπίδα να βρεθεί λύση στο οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο της χώρας. Ένα είναι το ζητούμενο! Πόσο γνήσια είναι η επιθυμία του Γάλλου μονάρχη και της αριστοκρατίας που τον περιβάλλει να προχωρήσουν σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις για την αποκατάσταση της Τρίτης Τάξης;

Sunday is round the corner![2] Κοντός ψαλμός αλληλούια! Τα γεγονότα θα μιλήσουν σύντομα από μόνα τους… κι εμείς θα φροντίσουμε να «τρυπώσουμε» εκεί που χτυπά η καρδιά τους, για να σας τα μεταφέρουμε λεπτό προς λεπτό!



---

[1] Όταν κάτι στραβώσει, τότε όλα στη συνέχεια θα πάνε στραβά, δηλαδή είναι να μη γίνει η κακή αρχή, αφού «ενός κακού μύρια έπονται».

[2] Σύντομα θα φανούν οι πραγματικές προθέσεις όλων όσων συμμετέχουν στις Γενικές Συνελεύσεις.